ماه 3، هفته 4
ماه 3، هفته 4 کودک شما چگونه رشد می کند؟
اگر چه كودك شما از چند روز پس از تولد قادر به شناختن شما بود، اما اكنون قادر است نشان بدهد كه شما را مي شناسد! حدود نيمي از كودكان در اين سن قادر هستند نشان بدهند كه والدين خود را مي شناسند.
احتمالا او به غريبه ها نيز لبخند خواهد زد، خصوصا هنگامي كه مستقيما در چشمان او نگاه كنند يا با او حرف بزنند. اما او به تدريج افراد را بهتر مي شناسد و شما، همسرتان و احتمالا چند نفر ديگر از آشنايان را بر ديگر افراد ترجيح خواهد داد.
گاهي اوقات ممكن است كودك شما ساكت شود و با شما ارتباط چشمي برقرار كند، يا ممكن است در ميان جمع به دنبال شما بگردد و هنگامي كه شما را پيدا كرد دستانش را از هيجان تكان دهد يا بخندد. حتي ممكن است بوي شما براي او آرامش بخش باشد.
زندگی شما: هنگامي كه "اندوه پس از زايمان" از بين نرود!
آيا در اغلب اوقات احساس مي كنيد عصباني يا بدخلق هستيد، اما آن را به حساب مشكلات عصبي پس از زايمان مي گذاريد؟ آيا همسر يا يكي از دوستان شما تعجب نكرده اند كه چرا پس از گذشت چندين هفته از زايمان اين تغيير احساسات و غمگيني هنوز ادامه دارند؟ اجازه ندهيد كه خجالت يا غرور مانع مشورت شما با پزشك شود. ده تا بيست درصد از مادران دچار "افسردگي پس از زايمان" مي شوند كه ممكن است از دو هفته تا يكسال طول بكشد. اين عارضه يك بيماري واقعي و البته قابل درمان است.
پس اگر احساس تغيير عمده اي نسبت به سه ماه گذشته (كه زايمان داشته ايد) نمي كنيد اين سوالات را از خودتان بپرسيد. آيا:
- مشكل خواب داريد؟
- در اكثر مواقع احساس مي كنيد كه بسيار خسته هستيد؟
- احساس مي كنيد كه اشتهايتان كم شده است؟
- برخي مسائل كوچك (كه قبلا شما را آزار نمي دادند) اكنون براي شما نگران كننده هستند؟
- نگران هستيد كه آيا مي توانيد مدتي از وقتتان را به خودتان اختصاص دهيد يا نه؟
- فكر مي كنيد كه فرزند(ان) شما بدون وجود شما وضعيت بهتري خواهند داشت؟
- نگران هستيد كه همسر شما به خاطر اين قبيل احساسات از شما خسته شود؟
- براي هر مساله اي به همسر و كودكانتان پرخاش مي كنيد؟
- فكر مي كنيد كه هر زن ديگري به عنوان يك مادر بهتر از شما است؟
- براي كوچكترين مسائل هم گريه مي كنيد؟
- ديگر از چيزهايي كه قبلا لذت مي برديد لذت نمي بريد؟
- از دوستان و همسايگانتان كناره گيري مي كنيد؟
- از ترك كردن خانه يا تنها ماندن مي ترسيد؟
- حملات اضطرابي (اضطراب ناگهاني) داريد؟
- بدون دليل عصباني مي شويد؟
- نمي توانيد بر روي مسائل مورد نظرتان تمركز كنيد؟
- فكر مي كنيد كه خودتان يا ازدواجتان مشكلي دارد؟
- احساس مي كنيد كه اين احساسات همواره با شما باقي خواهند ماند و هيچگاه بهتر نخواهيد شد؟
اگر به سه سوال يا بيشتر از سوالات فوق جواب مثبت داده ايد به دنبال راهنمايي پزشك يا روانشناس و نهايتا درمان خود برويد.
